تاريخچه تكامل سيستم عامل ويندوز

ويندوز 1.0



در سال 1983 شركت مايكروسافت خبري دربارة ابداع اولين واسطه گرافيكي كاربري براي سيستم عامل MS-DOS بنام Windows منتشر كرد. اين سيستم عامل گرافيكي براي كامپيوترهاي IBM و سازگار با آن طراحي شده بود. مايكروسافت مدل اين واسطه گرافيكي را از روي سيستم عامل MacOS متعلق به كامپيوترهاي Apple اقتباس كرده بود.

اولين نسخه مستقل مايكروسافت ويندوز، يعني نسخه 1.0 در سال 1985 وارد بازار شد و فاقد كاركرد لازم براي جلب توجه عموم بود. ويندوز 1.0 يك سيستم عامل كامل بشمار نمي رفت، بلكه در حقيقت يك MS-DOS گسترش يافته بود و نواقص ذاتي و الگوهاي آنرا به ارث مي برد.

علاوه براين، چالش هاي قانوني با Apple باعث محدوديت كاركردي بيشتر آن مي شد. براي مثال ويندوز 1.0 تك پنجره اي بود و پنجره هاي مختلف آن نمي توانستند بر روي يكديگر يا كنار هم قرار گيرند. همچنين سطل زباله فايلهاي پاك شده نيز نداشت، زيرا Apple حق قانوني اين ابداع را متعلق به خود مي دانست. بعدها مايكروسافت با امضاي يك موافقتنامه اعطاي گواهي، اين محدوديت را برطرف كرد.

بستة ويندوز 1.0 شامل اين نرم افزارها بود:

مدير اجرايي MS-DOS، تقويم، پوشه كارت ها، ويرايشگرهاي Notepad و Windows Write، ترمينال، ماشين حساب، ساعت،صفحه كنترل، ويرايشگر فايلهاي PIF، حافظه موقت (Clipboard)، RAMDrive، Windows Paint، Reversi و Print Spooler

ويندوز 2



ويندوز 2 در پاييز 1987 منتشر شد و ارتقاي قابل توجهي نسبت به نسخه قبلي پيدا كرده بود. افزوده شدن آيكونها و پنجره هاي متعددي كه مي توانستند روي هم قرار گيرند از مهمترين جنبه هاي جديد اين سيستم عامل بود. پس از اين نسخه بود كه سازندگان نرم افزار شروع به توليد نرم افزارهايي كردند كه درمحيط ويندوز اجرا مي گرديد. اين را مي توان شروع تاريخ موفقيت ويندوز دانست.




ويندوز 2



نسخه 2 هنوز از حافظه real mode استفاده مي كرد، كه محدود به حداكثر 1 مگابايت بود. در انتهاي سال 1987 مايكروسافت Windows/386 را عرضه كرد كه مي توانست از حافظه protected mode اسفاده نمايد. اين امر امكان مي داد برنامه هاي كاربردي متعددي در حافظه گسترش يافته اجرا شوند. از آن پس نسخه 2 ويندوز، Windows/286 ناميده شد.

ويندوز 3.0 و عصر موفقيت مايكروسافت



در سال 1990 مايكروسافت با عرضه ويندوز 3.0 به موفقيت مهمي دست يافت. علاوه بر بهبود قابل ملاحظه قابليت هاي برنامه هاي داخلي ويندوز، اين نسخه امكان مي داد نسخه هاي قديمي تر تحت DOS برنامه ها نيز همزمان اجرا شوند. ويندوز 3.0 كامپيوترهاي شخصي IBM را رقيب جدي Apple Mac ساخت. اين مزيت از بهبود گرافيك كامپيوتري حاصل از بكارگيري كارتهاي VGA و نيز حافظه Protected/Enhanced mode كه امكان مي داد برنامه ها در محيط ويندوز از حافظه بيشتري اسفاده كنند، ناشي مي شد. با وجودي كه خود سيستم عامل از حافظه real-mode استفاده نمي كرد، واسطه برنامه نويسي كاربردي آن (API) حالت Protected 16 بيتي را بكار مي گرفت. بنابراين برنامه هاي كاربردي مجبور بودند در يك محيط 16 بيتي كمپايل شوند كه مانع بكارگيري توانائي هاي 32 بيتي پردازشگر 80386 مي شد.

با وجود اين، خصوصياتي كه در بالا به آنها اشاره شد باعث موفقيت سريع اين نسخه از ويندوز شدند بطوريكه در طول دو سال، بيش از 10 ميليون نسخه از آن بفروش رفت. اين محصول منبع درآمد عمده اي براي مايكروسافت شد و اجازه داد اين شركت به گسترش سريع خود بپردازد.